Ik ben op dit moment sterk bezig met het onderwerp vrij zijn. Ik hoor het ook veel om me heen: een gevoel van ongeluk, ontevredenheid, verdriet en boosheid dat bij velen speelt. Terwijl tegelijkertijd een deel van ieders dromen werkelijkheid is geworden, zeker als je terugkijkt naar bijvoorbeeld vijf jaar geleden. Toch voelt het soms alsof je gevangen zit in een situatie waar je maar niet uitkomt. Dit zet me aan het denken, want dit gevoel is mij niet vreemd.
Je eigen waarheid leven
Je eigen waarheid leven betekent dat je beslissingen maakt die door niemand anders begrepen hoeven te worden dan door jezelf. Dat het er niet toe doet wat anderen daarvan vinden, denken of voelen. Jij bent de hoofdrolspeler in dit leven; anderen hebben slechts een bijrol. De waarde die je mag hechten aan je eigen hart, is de belangrijkste waarde die er is. Vaak voelen we angsten en vermijden we daardoor ons hart te volgen, want wat als dit, wat als dat?
Toch is juist wanneer je het aangaat, dat je de bevrijding en vrijheid voelt waar alles in jou om roept. En dit hoeft niet hard of pijnlijk te zijn: het kan allemaal vanuit een liefdevolle en warme plek.
Vrijheid in perspectief
We houden onszelf vaak gevangen. Soms rekken we dat maanden, soms zelfs jaren. Het is niet zo dat je hart je niet juist heeft aangegeven hoe het zit; je hebt je angst laten leiden en jezelf in een kooi gehouden. Dat is geen goed of fout, het is gewoon zoals het is of zoals het was.
Maar wat is vrijheid eigenlijk? Is het veel geld hebben, en daardoor gemakkelijk van alles kunnen doen? Of is het juist niets hebben en gelukkig zijn met de dingen die er wél zijn? Is het leven in het nu, in plaats van steeds bezig te zijn met de toekomst of het verleden? Is het de mogelijkheid om te gaan en staan waar en wanneer je maar wilt, zonder gebonden te zijn aan iemand die juist op één plek wil blijven, of aan een baan of een vaste woonplek? Misschien is weinig hebben wel alles hebben.
Kijk de komende week eens naar de vogels die je ziet vliegen. Hoe bewegen ze, welke kant gaan ze op, hoe handelen ze? Wat voel je erbij als je stilstaat bij het feit dat zij gaan en staan waar ze willen? Soms alleen, soms in groepen. Prikkelt dat niet ook in jou een gevoel van urgentie? Een kriebel van dat wil ik ook, of dat heb ik nodig?
Dankbaarheid en het nu
Een paar jaar terug, toen ik ziek thuis zat en het erg slecht met me ging, stelde ik mezelf regelmatig de vraag: wat als ik er morgen niet meer zou zijn? Wat zou ik vandaag doen, hoe zou ik me vandaag willen voelen? Dit leerde me dankbaarheid, in het nu leven en kansen grijpen. Zoals ik ook in een post op social media aangaf, deed ik hierdoor de dingen die voedend waren voor mijn eigen ziel, juist door deze gedachtegang. Ik was altijd een people pleaser. Ik hield dingen zo dat het voor een ander niet pijnlijk of vervelend zou zijn, maar daardoor veroorzaakte ik juist pijn en nare emoties voor mezelf. Ik leerde dat ik wél voor mezelf mag kiezen en dat het oké is als een ander hierdoor tijdelijk iets ervaart door een keuze van mij die misschien niet zo leuk is.
Ik geloof nog steeds dat juist in de meest pittige tijden en door nare situaties de mooiste dingen kunnen ontstaan. Dat het ruimte geeft voor wat op dat moment voor jou is weggelegd en dat het in perspectief zet wat je nu gelukkig maakt. En dat kan, als je in het nu leeft, elk moment weer iets anders zijn. En dat is oké. Vrijheid is de mogelijkheid om van gedachte, mening, gevoel of droom te veranderen, precies wanneer jij dat nodig hebt. Vandaag overtuigd zijn van het een, morgen weer van het ander.
Verbonden met iets groters
Terwijl ik dit schrijf, kijk ik naar de wolken boven me. Hoe ze verschuiven, van vorm veranderen, van kleur veranderen. Alles is in beweging. Wij zijn in beweging. Net zoals ons brein en onze gevoelens, verschuift en verandert ons leven dagelijks. En daarvoor zijn wij ook gemaakt, maar niet volgens de verwachtingen van de maatschappij, je ouders, de mensen om je heen of de mensen die je slechts van naam kent. Vraag jezelf eens af: wat heb ik nu nodig om mij echt vrij te voelen, wat voedt mij en maakt mij gelukkig, en wat zal het mij brengen als ik hiernaar handel?
We leven hier op aarde, maar ik geloof ook in iets groters dan onszelf: het universum, een kracht, God, Allah, welke naam je er ook aan wilt geven, iets dat ons stuurt door middel van intuïtie en vanuit ons hart. Vanuit die kracht bestaan geen verplichtingen. Daar is geen oordeel, teleurstelling of verdriet. Ook als je nu door een lastige periode gaat, weet dat je hier weer uitkomt. Elke ervaring haalt iets uit je rugzak, leert je iets of creëert ruimte voor iets dat beter bij je past. Gun jezelf de tijd om erin te zitten, het te omarmen en toe te laten. En vraag jezelf af: wat kan ik hier zelf aan doen, alleen of met hulp?
Vrijheid begint daar waar jij luistert naar je hart. Wat heb jij nodig om jouw eigen waarheid te leven?
